پالایش زبان پارسی

پالایش زبان پارسی

اسلام با انسان می ستیزد و ما با اسلام پیکار با بیماری پیکار با بیمار نیست ایران هرگز آزاد و رها نخواهد شد مگر اینکه اسلام به زادگاهش عربستان بر گرد

من در نوشته ی کوتاه ی پیشین خودم زبان پارسی را آلوده نسازیم و دیگر نوشته ها خواستم به هم میهنان ی فرهیخته ی خودم بگویم که گرفتاری ما ایرانیان درد سرگذشت اندو هگین مردم کشوری است که بارها درو شده است وتا نابودی ریشه اش تازش بیگانگان ی تازشگر بویژه تازیان مسلمان رامی نگریست تا اینکه ما ایرانیان با کوشش نیاکان ی میهن پرست خود و فرزانگانش بو یژه پیروز پارسی (فردوسی )و دقیقی توسی شناسائی (هویت) ملی میهنی خود مان را پس از سده ها از سرنگونی فرمانروایان ی ناشایست ساسانی نگاه داشتیم چرا که وا رونه ی مصری ها ما زبان خودمان را به هستی خودمان آمیختیم تا توانستیم به دشمنان ایران زمین نشان بدهیم که ما بارها افتادیم ودوباره بسان سمندر سر از نیستی سر برافراشتیم امروز گفتگو بر سر پالایش زبان پارسی از واژه های بیگانه بویژه واژه های تازیان ی تازشگر مسلمان و بیرون راندن اسلام از ایران می باشد نه یک واژه ی درود به جای سلام گفتن نه پیکار با بیما ر بلکه پیکار با بیماری اسلام و اسلام زدگی می باشد خویشکاری (وظیفه ی)ما ایرانیان است آشنائی با فرهنگ

نه هزار سا له ایران زمین پارسی نویسی گزینش نام های زیبای پارسی سرآغاز نابودی آئین ی خشن واپسگرا نژادپرست خونریز زشت و بی مهر اسلام ی تازیان

می باشد بدین انگیزه ما ایرانیان بایستی گنداب اسلام ی تازیان را از کشور فرزانه ی فرهیخته ی ایران وجهان زرتشت بزرگوار با پادزهر فرهنگ ی ایران زمین پاک نمائیم-