کشتار بزرگ ی ایرنیان به دست ی مسلمانان ی تازی (عرب) به پیشوائی عمر علی حسن و حسین تازی/ عرب
پیشگاه ی سیاوش لشگری ارجمند
برای نخستین بار پس از گذشت ی 1400 سال ماهنامه ائی پیدا شد که خواستار یاد آوری و گرامی داشت کشتار بزرگ ی ایرانیان را به دست تازیان ی مسلمان به پیشوائی عمر علی حسن حسین شد . یکی از کارهای نادرست ی نویسندگان و پژوهشگران ایرانی این بود که آنان همواره از تازش ی تازیان (عرب ها) به ایران سخن گفته اند بدون اینکه از واژه های اسلام و مسلمان سخنی گفته باشند خواننده و شنونده ی ایرانی هرگز نتوانست بار تازش و سرشت ی خون ریز اسلام ی تازشگر تازیان(عرب ها) را دریابد و بشناسد. خواهش و پیشنهاد من به شما این است که همواره این تبهکاری بزرگ و بی مانند کشتار بیشمار ایرانیان به دست ی تازیان ی
( عرب ها ی) مسلمان به پیشوائی عمر علی حسن حسین را در هر سر شماره ی ماهنامه ی بیداری بنویسید تا روزی روزگاری این روز و یا هفته ی کشتار بزرگ ی ایرانیان به دست ی تازیان ی (عرب های) مسلمان از سوی ایرانیان و جهانیان پذیرفته شود . همه ی میهن دوستان ی ایرانی بایستی این کار بسیار باارزش و پرارزش را همگی باهم ارج بشمارند . فراموش نکنیم مردمی که فرهنگ و به اندیشی (تمدن ) خود را نشناسند دوست را از خود می رانند و دشمن را فرا می خوانند
( عرب ها ی) مسلمان به پیشوائی عمر علی حسن حسین را در هر سر شماره ی ماهنامه ی بیداری بنویسید تا روزی روزگاری این روز و یا هفته ی کشتار بزرگ ی ایرانیان به دست ی تازیان ی (عرب های) مسلمان از سوی ایرانیان و جهانیان پذیرفته شود . همه ی میهن دوستان ی ایرانی بایستی این کار بسیار باارزش و پرارزش را همگی باهم ارج بشمارند . فراموش نکنیم مردمی که فرهنگ و به اندیشی (تمدن ) خود را نشناسند دوست را از خود می رانند و دشمن را فرا می خوانند
با درود و سپاس بیشمار
نیما
پاسخ ی کدبان سیاوش لشگری به نوشته ی من
درود بر نیمای گرامی. اگر بتوانم به این راه ادامه بدهم حتما این کار را خواهم کرد. افسوس که خبر بدی در شماره38 بیداری
برای بسته شدن انگاری(احتمالی)بیداری برای هم میهنانم دارم که خودم دراز مدتی است غم دارش هستم . یاری های مردم سه
چهار ماه است به کمترین اندازه خود رسیده و پروانه چاپ را از من گرفته است . شوربختانه مردم گرفتارتر از آن هستند که به چنین
جستارهایی دل ببندند و از آن پشتیبانی کنند. باید بردبار باشیم تا واکنش مردم را ببینیم
پاسخ ی کدبان سیاوش لشگری به نوشته ی من
درود بر نیمای گرامی. اگر بتوانم به این راه ادامه بدهم حتما این کار را خواهم کرد. افسوس که خبر بدی در شماره38 بیداری
برای بسته شدن انگاری(احتمالی)بیداری برای هم میهنانم دارم که خودم دراز مدتی است غم دارش هستم . یاری های مردم سه
چهار ماه است به کمترین اندازه خود رسیده و پروانه چاپ را از من گرفته است . شوربختانه مردم گرفتارتر از آن هستند که به چنین
جستارهایی دل ببندند و از آن پشتیبانی کنند. باید بردبار باشیم تا واکنش مردم را ببینیم
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen