ایران نامه

به نام ایران زمین

ایران نامه سوره ی نیما

**********************************************

آیه ی 1

آنگاه که ما جان و خرد را که سرچشمه ی منش ی پاک راستی درستی و دادگری ست برای شما آفریدیم چون که شما جان و خرد را نادیده گرفتید پس به گمراهی کشانیده شدید آن کس که جان ی دیگران را می ستاند نه تنها به دشمنی با زندگی برمی خیزد ونکه (بلکه) آموزه های پایه ائی هستی را زیر پا می گذارد

ایران نامه سوره ی نیما آیه ی یک

*********************************************************************************************************************

آیه ی 2

آنگاه که ما زیبائی و روشنائی را به شما پیشکش کردیم چون که شما به زشتی و تاریکی روی آوردید راه ی تیره ی بختی مردمان ی خودتان راگسترش دادید آن کس که از زیبائی و روشنائی روی بر می تابد ارزش ی باغستان و گل زاران ی گیتی را که چیزی جز مهر گستری نیست نادیده می گیرد و رنگ ی سرخی گل را به رنگ ی خون در می آورد

ایران نامه سوره ی نیما آیه ی دوم

**************************************************************************************************************

آیه ی 3

آنگاه که ما شادی را برای شما آفریدیم و فرهنگ ی شاد زیستن و شادبودن را به پدران مادران و کودکان شما آموختیم از آنجائیکه شما نتوانستید با فرهنگ ی تابناک ی خودتان زندگی بکنید دچار سرخوردگی و بیگانه پرستی گشتید و گریه را جایگزین شادی کردید بنگرید که اکنون سراسر زندگی تان انباشته از گریه و زاری ست چرا که آن کس که فرهنگ ی خود را نمی شناسد او ناگزیر است که بی فرهنگی را جایگزین فرهنگ خود سازد

ایران نامه سوره ی نیما آیه ی سه

*****************************************************************

4 آیه ی

آنگاه که مردم ی ایران به احمدی نژاد دشنام دادند که الله همان گونه که یهودیان را به بوزینه دگرگون کرد او را - احمدی نژاد را - به بوزینه (میمون) دگرگون کند تا شاید دیگران از این کار پند گیرند و کمتر بیداد کنند و بیدار گردند که سرانجام هر که با مردم در افتد بر افتد چون که شما به دشنام گفتن روی آوردید نه تنها روان ی خود ونکه (بلکه) روان ی مردم سرزمین ی خود را تیره ساختید احمدی نژاد نماد تیرگی و روان پریشی مردمان ی روان پریش می باشد

ایران نامه سوره ی نیما آیه ی چهار

*********************************************

آیه ی 5

آنگاه که ما به شما هشدار دادیم که به آئین ی بیگانه و نژادپرست ی اسلام و آخوند ها دل نبندید چون که شما به این آئین ی بیگانه پرستی و بیگانگان دل بستید پس شما از زیانکاران شدید و مهر میهن ایران دوستی و میهن دوستی را از دل هایتان زدودید

ایران نامه سوره ی نیما آیه ی پنج

********************************************

آیه ی 6

آنگاه که ما به شما و نیاکان تان گفتیم که به گفتار بد پندار بد و کردار بد دل نبندید چون که شما به این اندیشه های اهریمنی دل بستید پس بچشید سختی های این چنینی را که از نادانی شما برمیخیزد تا هرگز و هیچگاه از آئین ی مهر دل بر نکنید

ایران نامه سوره ی نیما آیه ی شش

***********************************************************

آیه ی ی 7

آنگاه که ما به شما و پدران ی شما گفتیم که آن کس که دوستان را از خود می راند دشمنان را به آشیانه ی خود فرا می خواند پس چون که شما به سخنان ما گوش فرا ندادید دشمن در نهان خانه ی شما آشیانه گزیده است پس از سختی ها بیاموزید تا دگر بار کورکورانه پیرو اهریمنان نگردید

ایران نامه سوره ی نیما آیه ی هفت

*************************************************************************

آیه ی 8

آنگاه که ما به پشت بر پشت( نسل اندر نسل) شما یادآوری کردیم که آن کس که دروغ می گوید پرده ی سیاهی بر دل ها می کشد و نه تنها روان آدمی را پژمرده می سازد ونکه (بلکه) اندیشه ها را آلوده و کشوری را بسوی نابودی می کشاند پس برای همیشه در زندگی اندیشه کنید که نابودی کنونی کشور شما به دست خود شماها ست پس از آزمون زندگی بیاموزید تا دگربار راه دروغ را برنگزینید

ایران نامه سوره ی نیما آیه ی هشت

**************************************************************************

آیه ی 9

آنگاه که ما به شما پدران و مادران شما آئین ی خردورزی را آموختیم پس چرا شماها راه ی بیخردی را برگزیدید تا که به بیراهه بیافتید آن کس که خرد را از خود می راند بیخردی را با خود می آورد پس همه ی گرفتاری های شما از بی خردی شماها سرچشمه گرفته است خوشبخت ترین ی مردمان ی جهان مردمانی هستند که راه خردورزی را می پیمایند پس دگربار هیچگاه و هرگز پشت به آئین ی خردورزی نکنید تا خوشبخت گردید

ایران نامه سوره ی نیما آیه ی نه

*************************************************************************

آیه ی 10

آنگاه که ما به پیشینیان ی شما گفتیم و آموزاندیم که راه خوشبختی انسان ها تنها و تنها راه راستی ست آن کس که از راستی ها دوری می گزیند راه تیره بختی سرزمین و مردم خود را فراهم و هموار می سازد تیره بختی و نگون بختی شماها از پدیده ی ناخوشایند دروغ و دوری از گفتار نیک پندار نیک و کردار نیک سرچشمه گرفته است پس دگر بار هیچگاه و هرگز به آئین ی راستی پشت نکنید تا که خوشبختی خویش و مردم خویش را در دل ها بنشانید

ایران نامه سوره ی نیما آیه ی ده

********************************************** یادآوری

این سخنان ی پائین تنها سخنان ی زمینی می باشد و از آسمان به زمین فرود نیامده است

اگر به ده 10 آیه ی سوره ی نیما خوب بنگریم می بینیم که سرآغاز هر آیه ائی با واژه ی آنگاه که ما بجز آیه ی چهارم که با واژه ی آنگاه که نوشته شده است آیه ی چهارم خود به تنهائی شگفت کاری (معجزه ی) این واژه های آسمانی !!! را نشان می دهد اگر همه ی مردم ی جهان دست به دست ی هم بدهند شدنی نیست که آیه های همانندی بسان ده آیه ی سوره ی نیما بیاورند با اینکه در سوره ی نیما از دروغ جنگ تازش تازشگری چپاول کشتن خون ریختن سربریدن دست وپا بریدن تازیانه زدن سنگسار کردن دزدی دارائی و دار و ندار مردم دست درازی (تجاوز) به زنان ی مردم چیزی را نمی توان یافت و تازی نامه ی تازیان (قرآن عربها) را نمی توان با ایران نامه برابر نهاد چرا که در ایران نامه از راستی خردورزی زندگی شادی زیبائی شادکامی برابری انسان ها سخن گفته می شود در تازی نامه از جنگ دروغ دنبال روی بی خردی مرگ گریه و زاری سخن گفته می شود با هستی (وجود) این اندیشمندان ی خردورز جهان بر این باورند که هر انسانی می تواند چنین سخنانی بگوید بویژه به زبان ی مادری سخنان ی بس شیوائی می توان نوشت و سرود گفتگو بر سر این ده آیه ی سوره ی نیما هنوز ادامه دارد که نگارنده ی این ده آیه ی سوره ی نیما انگشت به دهان خود با زبان ی بی زبانی بارها گفته است که من انسانی بسان شما ها هستم

قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ بگو من بشرى چون شمايم

سوره 41: فصلت

آیه ی 6

تازی نامه (قرآن) سوره بقره = گاو آیه 65 و 66

وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَواْ مِنكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئِينَ؛ فَجَعَلْنَاهَا نَكَالاً لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهَا وَمَا خَلْفَهَا وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ.

و شناخته ايد آن گروه را که در آن روز شنبه از حد خود تجاوز کردند ، پس به آنها خطاب کرديم : بوزينگانی خوار و خاموش گرديد؛ و آنها را عبرت معاصران و آيندگان و اندرزی برای پرهيزگاران گردانيديم