مُسلمانا

مُسلمانا

مُسلمانا ! تو که خون ریختن هُنرت باشد

بستن دهان آزادگان گوهرت باشد

سخن چه میگوئی تو از انسان

که این همه بیداد آذین پیکرت باشد

****************

مُسلمانا ! دلم بیزار است از بانگ شغالانت

مُسلمانا ! دلم بیمار است از پژواک ناله هایت

****************

مُسلمانا ! تو که به آئین تازیان باور داری

در هر کوی و برزن این جهان یاور داری

می بُری از هر سوی دست و پا و سر را

آنکه با آئین خون آشامت سر پیکار میداری

****************

مُسلمانا ! بیا و پیشم تا گویم ات به توئی

که من می پرست و تو بُت پرستی

تو که به گِل و سنگ بوسه می زنی می ناممت بت پرست

منی که به لب یار و پیاله می می پرست

****************

مُسلمانا ! تو گفتی بُت پرستی نارواستی

نگه کن گِرد خود بین کار بُت پرستی

اگر می دید بُت پرستی آئین مُسلمانی را

همی گفتا مُسلمانا تو که خود بُت پرستی

****************

مُسلمانا ! اگر دانی نمی گو ئی که مُسلمانی

اگر خوانی تو قرآن را با دید باز انسانی

الله تازیان فرمان می دهد کشتار انسان هارا

بیدار شو تو ای ره گم کرده اگر میگوئی که انسانی

****************

مُسلمانا ! تو که امروز سوی کعبه تازیان می روی

دانی که بسوی بُتان(لات؛منات؛عزی؛الله)تازیان می روی

بدان که ستایش کعبه و بُتخانه هر دو بُت پرستی ست

اگر دانی که چه گویم بشکنی این آئین بربری

****************

مُسلمانا ! تو که داد دادگری سر میدهی

در هر گوشه ائی از این جهان آواز سروری سر میدهی

آیا دانی که کُشتن دگر اندیشان بیداد گریست

ربودن دارائی و تازش کشورها چپاول گریست

****************

مُسلمانا ! از بس که دروغ گفته ائی

افسر دروغگویان گشته ائی

رهبرت نتوانست بگشاید چشمه ائی

تو از ماه نیم شده سخن میگوئی

****************